دلمـــ یک " غیره منتظره ی خوب " می خواهد ...!!
"روز" هایی شده است برای خودش، این روزهایم ...!!
قلممـــــ بوی " نا " گرفته ...
دوباره زمزمه های " همیشگی ام " شروع شد ؛
" هرچه می نویسمـــ این دل وانمی شود که نمی شود... "
دل است دیگر ...
اینکه بی هوا بگیرد ، بی هوا تنگ شود ، محال که نیست ، خاصیتش همین هاست ...!!!
چه بسا ممکن است بی هوا بمیرد ...!!
این روزها ...!!
غریب شده ام ... آرام تر از همیشـــــــــــــه ... بی صدا تر و دل نازک تر از هر لحظه ...
شاید با کلمه ای فوق " بی ربط " بشکنم ...!!
؛
دلم یک " غیره منتظره ی خوب " می خواهد !!
نمی دانم ... هرچه باشد ، باشد!! فقط می خواهم ، دگرگون کند این حالم را...
دیگر آسمان،،،
حتی " باران " هایش هم چنگی به " دل " نمی زند که نمی زند ...!!
همین روزهاست که فاتحه ی دنیایم را بخانم ...
من دنیا را به " بارانَ " ش دوست داشتم ،
تنها دل خوشی ِ " دلم" بغض های گاه و بی گاه آسمان بود ...!!
مدتهاست که آدم دیگری شده ام ...
مدتهاست که تمام حرف هایم " سکوت " هایم شده اند...!!
چه همدم کم توقعی ...!!
می آید و می نشیند پشت زبانم ، دستش را گره می کند و زل می زند به غار تنهاییم ...
گویی تنها برای این مامور شده که مُهری بر دل ِ پرحرفم بزند و بعد آهسته برود...
سکوت همیشه خوب نیست ...
گاهی باری می شود و گاهی هم بغضی !!
یا باید " بار " را به " دوش" بکشی یا اینکه " بغضت " را بشکنی ،
آرامـــــــــــــــــــــــــــــ ... تا مبادا که " ترک بردارد چینی نازک تنهایی ات " ...
خنده دارشده ام ...
مرا ، چه به ســــ ــ ــــ ـــ ــهراب ؟!
شاعر بودن " جسارت " می خواهد ... " دل " می خواهد ... " انگیزه " می خواهد ...
از تمام آنچه سهراب داشت تنها " دل "ش نصیبم شد که آن هم کلافه کرد مرا، با " ادا" هایش...!!
زهی دل ، مرحبا دل ، آفرین دل ...
همه ی همه ات دو حرف است ها ...
اما مرا ، به چه حرف های " ناگفته " که وا نمی داری ... ؟!
دلم از " دلم " پر است ...!!!
گاهی می نشینیم ، " من" و " دلم " رامی گویم ؛مِثل دو موجود به مَثَل عاقل با هم حرف بزنیم ...
کمی که می گذرد :
یا دعوایمان می شود یا قهرمان ...!!
روزهای تلخیست ...
" قهوه " ای شده است برای خودش ...
هزاریم " قند " بیاوری شیرین نمی شود که نمی شود ...!!
و من باز حرفم خلاصه می شود به اینکه :
" هرچه می نویسمـــــــــ ... این " دل " وا نمی شود ، که نمی شود ...!! "
فافا
